Olsztyn24

Biuro Wystaw Artystycznych w Olsztynie przygotowuje dwie nowe wystawy malarstwa: Andrzeja Samulowskiego i Michała Sawaniuka. Wernisaż wystaw odbędzie się już w czwartek, o godz. 17.00.

Retrospektywna wystawa twórczości Andrzeja Samulowskiego (1924-2002), jednego z ciekawszych artystów środowiska olsztyńskiego, przygotowywana jest w sali dużej BWA. Artysta uprawiał malarstwo olejne, akrylowe, ścienne i pastelowe oraz rzeźbę. Urodził się 14 marca 1924 r. w Toruniu; zmarł 26 maja 2002 r. w Olsztynie. Pochowany został na cmentarzu parafialnym w Gierzwałdzie.

W latach 1949-1955 studiował na Wydziale Malarstwa w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowniach profesorów Wacława Taranczewskiego, Czesława Rzepińskiego, Adama Marczyńskiego. Dyplom uzyskał w 1955 r. w pracowni prof. Zbigniewa Pronaszki. Po studiach wrócił do Gietrzwałdu, a w polskiej księgarni dziadka urządził pracownię malarską.

W 1956 r. zawarł związek małżeński z Anną Kunzendorf, historykiem sztuki z Poznania. Anna pracowała w olsztyńskim muzeum. Od 1957 r., aż do śmierci Andrzej Samulowski mieszkał w Olsztynie na Starym Mieście 1, gdzie również miał pracownię.

Był organizatorem wielu imprez artystycznych i plenerowych na terenie województwa olsztyńskiego, inspiratorem odbudowy baszty na przedzamczu olsztyńskiego zamku z przeznaczeniem na siedzibę ZPAP. Aktywnie uczestniczył w pracach Zarządu Okręgu i przez wiele lat działał we władzach Związku.

Swój ponad czterdziestopięcioletni dorobek artystyczny prezentował na wielu wystawach krajowych i zagranicznych. Miał 24 wystawy indywidualne, m.in. Lublinie (1971), Białymstoku (1974), Bremie (1992), w BWA w Olsztynie (1957, 1959, 1961, 1971, 1974, 1975 jubileuszowa - 20 lat pracy artystycznej, 1979, 1981, 1982, 1985 - 30-lecie pracy twórczej, 1987 - „Impresje zimowe”, 1990, 1995. Wystawę „Pastele” 2000 r. artysta zorganizował z okazji 45 lat pracy twórczej; eksponowana była w Niemczech i Olsztynie. W przeddzień śmierci, 25 maja 2002 r. otworzył swoją ostatnią wystawę malarską w Gietrzwałdzkim Ośrodku Kultury.

Brał udział w wystawach zbiorowych olsztyńskiego środowiska plastycznego i ogólnopolskich, m.in. w wystawie młodych „Arsenał”, (Warszawa 1955); Festiwal Malarstwa Współczesnego (Szczecin 1962, 1964, 1970, 1976, 1978), „Sport w sztuce” (Katowice 1976). Wystawiał na pokazach grupowych na Węgrzech (1967), w Anglii (1974), Belgii (1974) Lille we Francji (1975); Kaliningradzie (1961, 1967, 1973, 1983), Schwübisch-Hall (1978), Düsseldorfie (1980), Lugwigsburgu (1980); Hanowerze (1984), Bremie (1992), Gehrden (1996) oraz Aurich (1997).

Jako animator życia artystycznego był organizatorem wielu spotkań i sympozjów artystycznych, w których uczestniczyli artyści z różnych krajów europejskich. Uczestniczył w plenerach w Białowieży, Solinie; był komisarzem plenerów malarskich we Fromborku, Piaskach i Mielnie.

Wyróżniony został nagrodą artystyczną Wojewódzkiej Rady Narodowej w Olsztynie (1962) i Złotą Odznaką ZPAP (1976). Na konkursach organizowanych przez olsztyńskie środowisko plastyczne zdobył II nagrodę za plakat okazji 80. urodzin Feliksa Nowowiejskiego (1958) oraz I za malarstwo w konkursie „Kopernik i jego idea” (1972).

W 1985 r. powstał film o jego twórczości i działalności „Szkic do portretu”, zrealizowany przez Tomasza Śrutkowskiego i Janusza Ulatowskiego.

Rok po śmierci artysty otwarta została w Muzeum Warmii i Mazur wystawa retrospektywna malarstwa Andrzeja Samulowskiego, połączona z wystawą pamiątek rodzinnych. Wystawę przygotowała żona artysty Anna Samulowska, kustosz Działu Sztuki Współczesnej olsztyńskiego muzeum.

Obrazy Andrzeja Samulowskiego znajdują się w zbiorach państwowych i prywatnych w kraju i za granicą, m.in: w Muzeum Warmii i Mazur i BWA w Olsztynie, Muzeum Narodowym w Szczecinie, Muzeum w Białymstoku, w Galerii Septentrion w Lille we Francji oraz w World Trade Center w Bremie.

Obrazy Michała Sawaniuka (1938-2003) wystawione w sali kameralnej BWA, mają przypomnieć twórczość tego olsztyńskiego pedagoga i artysty, który oprócz malarstwa zajmował się również ceramiką,

Urodzony w 1938 roku w Lidzie na Nowogródczyźnie. Studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, dyplom z malarstwa uzyskał w pracowni prof. Stanisława Borysowskiego, w roku 1967. Od 1990 roku prowadził Pracownię Rzeźby w Wyższej szkole Pedagogicznej, a następnie Pracownię Malarstwa w Katedrze Malarstwa na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim. Obronił pracę doktorską i uzyskał habilitację w dziedzinie malarstwa.

W dorobku ma dwadzieścia pięć wystaw indywidualnych oraz udział w trzydziestu dwóch wystawach zbiorowych w kraju i za granicą, m.in.: w Kaliningradzie, w 1968 r., Kopenhadze w 1976 r., Wielkiej Brytanii w latach 1977-79, w Düsseldorfie, w 1978 r., Hamburgu, w 1979 r., Heide, w 1986 r., Offenburgu w 1997 r.

Wystawy będą czynne codziennie, oprócz poniedziałków, w godz. 10.00-17.00, do 28 lutego.