Olsztyn24

Muzeum Warmii i Mazur wraz z Towarzystwem Naukowym Pruthenia zaprosiły miłośników historii na ostatnie w tym roku Warsztaty bałtyjskie. Prelegentem był dr Bartłomiej Kaczyński z Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie, który przedstawił zgromadzonym w salach kopernikowskich olsztyńskiego zamku wykład zatytułowany: „Rembielin” znany i nieznany. Najnowsze odkrycia na wyjątkowym stanowisku kultury kurhanów zachodniobałtyjskich na Łysej Górze koło Chorzel”.

Dr Bartłomiej Kaczyński był jednym z uczestników prac archeologicznych prowadzących w latach 2024-2025 w centrum osadniczym z wczesnej epoki żelaza na Łysej Górze w pobliżu Chorzeli na północnym Mazowszu. Chociaż prace wykopaliskowe na tym stanowisku były prowadzone (z przerwami) od roku 1957, to największe efekty eksploracji 3,5 hektarowej wydmy falistej nazywanej Łysą Górą przyniosły wykopaliska prowadzone w dwóch ostatnich latach. Archeolodzy znaleźli około 350 artefaktów, w tym dwa skarby, Znaleziono też ślady fortyfikacji wokół osady na Łysej Górze, ale za najważniejsze znalezisko naukowcy uznają hełm celtycki wykonany z brązu. To najstarsze znalezisko z terenu Polski.

Podsumowania prac terenowych na Łysej Górze były już prezentowane w kilku miejscach w Polsce: w Chorzelach, Poznaniu, Błoniu i Orzyszu. Dzisiaj przyszedł czas na Olsztyn.

Autor dzisiejszego wykładu, dr Bartłomiej Kaczyński jest archeologiem, muzealnikiem, kierownikiem działu epoki brązu i wczesnej epoki żelaza w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie. Jest badaczem wczesnej epoki żelaza w Europie środkowej, specjalizującym się w tematyce metalowych ozdób odzieży we wczesnej epoce żelaza, a także w osadnictwie społeczności kultur pomorskiej, grobów kloszowych i kurhanów zachodniobałtyjskich. Jest członkiem Stowarzyszenia Muzealników Polskich, Stowarzyszenia Naukowego Archeologów Polskich oraz Stowarzyszenia Przyjaciół Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie. Ukończył studia w dawnym Instytucie Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego oraz był słuchaczem studiów doktoranckich w Ośrodku Badań nad Antykiem Europy Południowo-Wschodniej przy dawnym Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. Prowadził badania archeologiczne na kilkudziesięciu stanowiskach archeologicznych o różnej specyfice na obszarze Mazowsza, Podlasia oraz Warmii i Mazur, m.in. Łysej Górze koło Chorzel (osada wielokulturowa), w Lubawie (Zamek Biskupów Chełmińskich), Olsztynie (Stare Miasto, Wysoka Brama), Szkotowie, pow. działdowski (młyn wodny), Wojciechowie, pow. ornecki (osadnictwo z epoki żelaza) i Warszawie-Mokotowie (osadnictwo z wczesnej epoki żelaza). Jest autor monografii książkowej, kilkudziesięciu artykułów naukowych i popularnonaukowych. Jest kierownikiem i współkierownikiem kilku projektów naukowych z programów MKiDN.