Olsztyn24

Galeria Marszałkowska w Olsztynie prezentuje obecnie wystawę pokonkursową XXII Ogólnopolskiego Konkursu Fotograficznego „Pejzaż Polski” 2022, organizowanego przez Kętrzyńskie Centrum Kultury wraz z partnerami zarówno dla fotografików profesjonalnych, jak i amatorów.

Nagrodzeni:

» Kategoria „Pejzaż Polski”:
I miejsce - Wojciech Lisiński (Olsztyn) za zdjęcie „Strażnik lasu”
II miejsce - Łukasz Horoszko (Suchowola) za zdjęcie „O zachodzie”
III miejsce - Marek Hasso-Agopsowicz, (Olsztyn) za zdjęcie „Wczesną wiosną na Warmii”

Nagroda Specjalna Marszałka Gustawa Marka Brzezina - Michał Rakowski (Toruń) za zdjęcie „Torpedownia w Babich Dołach”
Nagroda Specjalna Burmistrza Miasta Kętrzyn - Paweł Karpienko (Sokółka) za zdjęcie „Meandry leśnego strumienia”

Wyróżnienia:
Wiktor Baron (Piwniczna Zdrój) za zdjęcie „Giewont”
Robert Jaszczuk (Sokołów Podlaski) za zdjęcie „Trakt Rokity”

» Kategoria „Sekrety lasu”:
I miejsce - Jakub Jaroszewicz (Białystok) za zdjęcie „Salamandra”
II miejsce - Łukasz Horoszko (Suchowola) za zdjęcie „Na krawędzi”
III miejsce - Łukasz Gwiździel (Debrzno) za zdjęcie „Nocne marki 2”

Wyróżnienia:
Paweł Karpienko (Sokółka) za zdjęcie „Żaba i liść”
Jan Olchówka (Giżycko) za zdjęcie „Ucieczka”
Zenon Karpowicz (Węgorzewo) za „W lesie”
Bartłomiej Mika (Skierniewice) za „Aleja Lipowa”.

Ita Haręza (kuratorka galerii) o wystawie:

W tym roku konkurs fotograficzny Pejzaż Polski został rozszerzony o kategorię „Sekrety lasu”, a to powołało nową tematykę zdjęć: portrety zwierząt. Lektura nagrodzonych prac pozwala odnieść wrażenie, że zmiana w postrzeganiu polskości pejzażu rozlała się na cały przegląd.

To, co w zeszłorocznej edycji miało charakter bardziej romantyczny: wizerunki pól, dróg, drzew, w tym głównie brzóz i wierzb; jezioro, morze, rzeka, góry, krzyże, kapliczki, utrudzone pracą konie, mgły; zapalające się i gasnące słońce, zostało zamienione na przyrodniczy detal albo przedstawienie naturalnych scenerii, jakby fotografujący chcieli powiedzieć, że polski pejzaż ma wielki potencjał egzotyczny i może się równać dzikością i pięknem z dalekimi krajami.

Stałe zdaje się już w ikonografii „polskości” wierzby i morze ujęte zostały w sposób bardziej graficzny niż malarski, rzeka na sposób magiczny, jak sceneria z fantastycznej baśni. Oprócz tego pojawił się także element krytyki polskiego pejzażu w fotografii, gdzie udokumentowana została niszczycielska działalność człowieka poprzez zaśmiecanie przestrzeni niepotrzebnymi przedmiotami, które intarsjują w poszyciu, stając się stałymi, powszechnymi elementami polskich łąk i lasu.

Redefiniowanie pojęcia pejzażu polskiego w obrazach fotograficznych nie tyle opowiada o samym temacie, ale o opowiadających. Czy raczej o tym, jak zmienia się postrzeganie polskości pejzażu i czym ta polskość aktualnie jest, a w każdym razie, z czym się kojarzy.

Co charakterystyczne, nie pojawiają się tu widoki miast, tak jakby polskość emanowała z samej tylko natury albo jakby piękno nie zawierało się w pejzażu architektonicznym. Z tegorocznej edycji konkursu wyłania się obraz Polski - wyjętej z szerszego kontekstu zamiejskiej, bajkowej krainy, zamieszkanej przez dobre zwierzęta, gdzie nawet zaśmiecony las ma urok wysypiska nostalgii.

A za tymi obrazami stoi fotograf - człowiek samotnie przemierzający wąskie ścieżki, cicho idący na spotkanie z cudami przyrody.