Olsztyn24

Charakterystyczne dla Warmii kapliczki, zabudowania mieszkalne i gospodarcze oraz przykład architektury sakralnej to obiekty, które w ramach projektu „Warmio, quo vadis?” cyfryzowała Regionalna Pracownia Digitalizacji w Elblągu. Na stronie cyfrowewm.pl czternasty, ostatni i największy obiekt - budowany w latach 1722-1747 Kościół p.w. Krzyża Świętego w Braniewie.

Podczas pierwszej wojny szwedzkiej, kiedy wojska szwedzkiego króla Gustawa Adolfa zajęły Braniewo, miało miejsce zdarzenie, które było genezą powstania sanktuarium. 9 lipca 1626 r. trzech szwedzkich żołdaków zabawiało się, strzelając do obrazu, malarza braniewskiego, przedstawiającego wyobrażenie Trójcy Świętej w typie tzw. Tronu Łaski, a z dziur po kulach zaczęła się sączyć krew, jak wówczas uznano. Obraz został wywieziony do królewicza Władysława, stacjonującego wówczas w Rogitach, a potem wraz z nim do Warszawy. Podarowany miał być, według innej wersji, królowi Zygmuntowi III i wisieć w kaplicy zamkowej w Warszawie, potem w kościele w Nieporęcie, a nawet wyjechać wraz z Janem Kazimierzem do Paryża.

W 1631 r. w miejscu wydarzenia jezuici z Braniewa wybudowali drewnianą kapliczkę, w której zmieścić się mogło dziesięciu ludzi. W latach 1722-1747 wybudowano w tym miejscu nową, murowaną świątynię. Historię, a przede wszystkim opis kościoła można przeczytać na stronie cyfrowewm.pl, tam też można zobaczyć zdigitalizowany wizerunek kościoła: http://www.cyfrowewm.pl/obiekt/521/kosciol-pw-krzyza-swietego-w-braniewie.

Na stronie cyfrowewm.pl można też oglądać pozostałe zabytki scyfryzowane w ramach projektu „Warmio, quo vadis?”. W zakładce „kapliczki” są obiekty w Reszlu, Barczewie, Biskupcu, Kominkach, Świątkach, Bukwałdzie, Borowcu i Dobrym Mieście, Mawrach i Najdymowie. W zakładce architektura z kolei można znaleźć przykład wiejskiej plebanii i fragmentu towarzyszących jej zabudowań gospodarczych z terenu Warmii, a konkretnie z Henrykowa oraz przykład wiejskiego domu i towarzyszących mu zabudowań gospodarczych z terenu Warmii.

- Każdy z tych obiektów jest opisany, niektóre bardzo szczegółowo, ale co najważniejsze, zwłaszcza dla właścicieli i opiekunów zabytków, są wyszczególnione rzeczy, które wymagają remontu czy poprawek - mówi Hanna Laska-Kleinszmidt, kierownik Regionalnej Pracowni Digitalizacji w Elblągu. - Są gotowe wytyczne, co zrobić aby obiekt lepiej komponował się z przestrzenią, żeby wykorzystać jego potencjał. Autorami tych opisów są Maurycy Domino, Maria Gawryluk i Jerzy Domino.

To nie jedyne działania realizowane w ramach tego projektu - wszyscy, którym bliska jest Warmia, którzy chcieliby się dowiedzieć o jej zabytkach, o tym jak o nie dbać, jak je pielęgnować mogą wziąć udział w konferencji, która odbędzie się w dn. 25-27 października w Barczewie. Ma ona charakter szkoleniowo-warsztatowy i będzie połączona z dyskusjami z udziałem ekspertów. Szczegółowy program konferencji tu: http://www.cyfrowewm.pl/artykuly/143/trzy-spotkania-na-warmii-o-warmii/.

Projekt „Warmio, quo vadis?” dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Województwa Warmińsko-Mazurskiego.