Olsztyn24

Sąd Okręgowy w Olsztynie wydał dzisiaj (15.05) wyrok skazujący wobec Krzysztofa K., pracownika Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, oskarżonego o działania na szkodę olsztyńskiego uniwersytetu. Sąd jednocześnie odstąpił od wymierzenia kary oskarżonemu.

Krzysztof K. to jeden z dwóch pracowników naukowych Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, którego Prokuratura Okręgowa w Olsztynie oskarżyła o działanie na szkodę UWM w związku z realizacją projektu badawczego „Innowacje w akwakulturze ryb ze szczególnym uwzględnieniem biotechniki rozwoju ryb” współfinansowanego z Europejskiego Funduszu Rybackiego.

Na Krzysztofie K. ciążyły dwa zarzuty. Pierwszy zarzut dotyczył dokonania oszustwa w okresie od 2 lipca do 31 sierpnia 2011 r. w Olsztynie poprzez wprowadzenie w błąd pracowników uniwersytetu, co do wykonania przez siebie dwóch umów o dzieło w postaci opracowań autorskich, choć w rzeczywistości wcale ich nie wykonał. Krzysztof K. takim działaniem doprowadził UWM do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 20 200 zł (tj. przestępstwo z art. 286 §1 kk).

Drugi zarzut - złożenia fałszywych zeznań w dniu 12 sierpnia 2013 r. w toku postępowania kontrolnego prowadzonego przez Urząd Kontroli Skarbowej w Olsztynie dotyczącego realizowanego przez uniwersytet projektu badawczego (tj. o przestępstwo z art. 233 §1 kk).

Do aktu oskarżenia w tej sprawie prokurator dołączył wniosek o skazanie Krzysztofa K. bez przeprowadzania rozprawy poprzez odstąpienie od wymierzenia kary i orzeczenie wobec K. świadczenia pieniężnego w kwocie 500 zł na rzecz Funduszy Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Prokurator w uzasadnieniu podkreślił, że oskarżony dobrowolnie naprawił wyrządzoną szkodę, ujawnił ważne okoliczności czynu oraz sprostował fałszywe zeznania.

Sąd Okręgowy w Olsztynie po rozpoznaniu sprawy Krzysztofa K. uznał oskarżonego za winnego popełnienia obu zarzucanych mu przestępstw i za to wydał w stosunku do niego wyrok skazujący. Sąd jednak odstąpił od wymierzenia oskarżonemu kary i obciążył go kosztami postępowania.

Sąd podając krótkie motywy rozstrzygnięcia stwierdził, że wniosek o wydanie wobec Krzysztofa K. wyroku skazującego bez przeprowadzania rozprawy w pełni zasługuje na uwzględnienie. „Okoliczności popełnienia przestępstw i wina oskarżonego w świetle zebranego materiału dowodowego nie budzą żadnych wątpliwości. Oskarżony zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i w dniu dzisiejszym przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Stwierdził, że opis w akcie oskarżenia odpowiada przebiegowi tych zdarzeń. Należy też zauważyć, że oskarżony naprawił szkodę, jak również sprostował uprzednio złożone zeznania niepolegające na prawdzie w postępowaniu skarbowym. Tym samym zachodzą przesłanki określone w art. 295 § 1 kk i 233 § 5 pkt 2 kk w brzmieniu obowiązującym do 1 lipca 2015 r., które uzasadniają odstąpienie, jak w przypadku oskarżonego, od ukarania go, przy stwierdzeniu jego winy- uzasadniał sąd.

Sąd wyjaśnił też, że dzisiaj wniosek został przez strony zmieniony w związku z tym, że przed dniem 1 lipca 2015 r. obowiązywała ustawa w innym brzmieniu. Przepisy tej ustawy były zdecydowanie względniejsze dla oskarżonego, jeżeli chodzi o treść zagrożenia ustawowego, środki i kary, które wówczas można było orzekać (nie przewidywały świadczenia pieniężnego na rzecz funduszu pomocy postpenitencjarnej - red.). Zatem ustawa ta jako względniejsza znajduje zastosowanie w tej sprawie.