Olsztyn24

Aktorka olsztyńskiego Białego Teatru Izabela Mańkowska-Salik otrzymała jedną z trzech głównych nagród aktorskich za rolę w spektaklu Białego Teatru „A.F. Dziennik” w reżyserii Giovanniego Castellanosa, który to spektakl został zaprezentowany w piątek (20.05) na XVIII Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Niezależnych w Ostrowie Wielkopolskim. Nagrodę w wysokości tysiąca złotych ufundował Urząd Miasta Ostrowa Wielkopolskiego.

Izabela Mańkowska-Salik jest Absolwentką Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, instruktorką fitness, trenerką, laureatką ogólnopolskich konkursów recytatorskich. Jest też współzałożycielką i aktorką Białego Teatru z Olsztyna.

Tak, z przymrużeniem oka, mówi Iza o sobie samej: Nikt z teatru nie miał śmiałości podjąć się opisywania mnie, jednak ja z nieukrywaną radością to uczyniłam... Korzystając z okazji, że sama o sobie piszę, pozwolę sobie puścić wodze fantazji: jestem najładniejsza i najzdolniejsza w teatrze, ku niezadowoleniu moich koleżanek... Jako jedyna nosiłam okulary, co świadczy jedynie o mojej inteligencji... śmiało dodam, że wzbudzam zaufanie, pięknie śpiewam, recytuję i maluję i tylko dzięki mnie mamy takie tłumy na spektaklach... dodatkowo najlepiej tańczę i mam najszerszy wachlarz zainteresowań. Aga i Marta, zazdroszczą mi ukończenia studiów zgodnych z moimi artystycznymi zainteresowaniami.

Biały Teatr powstał w lutym 2003 r. z inicjatywy Marty Andrzejczyk, Izabeli Klimowicz, Izabeli Mańkowskiej, Agnieszki Reimus i Michała Nowakowskiego. Spotkaliśmy się w Olsztyńskim Teatrze Rapsodycznym, gdzie poznaliśmy postać Mieczysława Kotlarczyka i historię jego teatru słowa. Przez dwa lata pod okiem Krystyny Spikert zdobywaliśmy wiedzę w zakresie techniki i wyrazistości mowy oraz interpretacji tekstu. Jako członkowie Olsztyńskiego Teatru Rapsodycznego braliśmy udział w dwóch projektach teatralnych, w ramach których powstały spektakle „Rzecz o wolności słowa” C.K. Norwida w reżyserii Ireny Jun oraz „Deklamatoryka Tomasza Szumskiego ilustrowana bajkami Ignacego Krasickiego” w reżyserii Andrzeja Fabisiaka.

W ten sposób słowo stało się dla nas źródłem inspiracji twórczej i motywem do stworzenia własnej wizji i własnego stylu. Choć nasze spektakle wzbogacone są ruchem scenicznym, muzyką, elementami choreografii, nadal najważniejsze w naszej pracy jest słowo, a inne środki wyrazu artystycznego są minimalizowane właśnie na rzecz słowa, któremu wszystko w teatrze rapsodycznym powinno być podporządkowane. W myśl idei Mieczysława Kotlarczyka do repertuaru wybieramy teksty pierwotnie nie przeznaczone na scenę, wymagające adaptacji.

Podczas pracy nad „Salome” poznaliśmy Janinę Tomaszewską, która postanowiła pomóc nam w realizacji tego projektu. Od tamtej pory Biały Teatr ma swojego reżysera.

Artystycznie jesteśmy związani z Olsztyńskim Stowarzyszeniem „Scena Babel”.

Obecnie Biały Teatr to trzy kobiety przyjaciółki: Aga, Iza, Marta.

Teatr jest dla nas spotkaniem, rozmową, dobrą zabawą. Dzięki niemu, każdego dnia jesteśmy w stanie ocalić same siebie.

Od początku swojej działalności Biały Teatr zrealizował 13 spektakli, nagradzanych w regionie i na festiwalach w całej Polsce. Spektakle powstawały na podstawie poezji i prozy, które byłe specjalnie adaptowane na potrzeby i przekładane na język teatru rapsodycznego, którego idei hołduje Biały Teatr. Przedostatni spektakl „Odloty”, którego premiera odbyła się w 2014 roku, był pierwszym, podczas którego aktorki zmierzyły się z formą dramatu. Po tych doświadczeniach artystki wracają do źródeł aby sprostać wyzwaniu i przełożyć na język teatru, rozsławionemu poprzez zaistnienie w kanonie lektur szkolnych „Dziennikowi” Anne Frank.

Spektakl „A.F. Dziennik” ma przybliżyć widzowi postać kilkunastoletniej dziewczynki i jej żydowskiej rodziny, ukrywających się przez okres ponad dwóch lat, w czasie II wojny światowej, w jednej z holenderskich oficyn. Tematy, które Biały Teatr podejmuje w spektaklu wydają się być nadal bardzo mocno aktualne. Temat wojny, antysemityzmu, nienawiści, agresji, prześladowań mniejszości narodowych był i jak widać ze sceny świata, jest nadal jedną z największych bolączek ludzkości. Poprzez sztukę teatru, w której wykorzystuje się różne środki przekazu (słowo, ruch, multimedia, muzykę i in.) należy ciągle podtrzymywać pamięć ludzi - małych bohaterów i minionych dni, które tak tragicznie wpisały się na karty historii, trzeba apelować i przestrzegać!

Adaptacji i reżyserii spektaklu podjął się związany z Olsztynem reżyser, aktor, twórca teatralny - Giovanny Castellanos. W spektaklu występują: Marta Andrzejczyk, Izabela Mańkowska-Salik, Agnieszka Reimus Knezević.