Olsztyn24

„Flet Jana Sebastiana Bacha” to tytuł koncertu, w którym wystąpią Massimo Mercelli - flet i Ramin Bahrami - fortepian. Występ tych dwóch światowej klasy artystów w Olsztynie zawdzięczamy cennej dla Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej współpracy z Elżbietą Penderecką i z organizowanym przez nią XVIII Wielkanocnym Festiwalem Ludwiga van Beethovena.

Na koncert, który obywa się pod honorowym patronatem Marszałka Województwa Warmińsko-Mazurskiego Jacka Protasa zapraszamy w 13 kwietnia 2014 r.(niedziela) o godzinie 17.00 na olsztyński zamek. Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie jest współorganizatorem koncertu. Artyści wykonają kompozycje Jana Sebastiana Bacha.

W programie koncertu:

» Sonata g-moll BWV 1020
- Allegro
- Adagio
- Allegro

» Sonata A-dur BWV 1032
- Vivace
- Largo e dolce
- Allegro

» Sonata Es-dur BWV 1031
- Allegro
- Siciliano
- Allegro

» Sonata h-moll BWV 1030
- Andante
- Largo e dolce
- Presto
- Allegro

******

Massimo Mercelli - flet

Studiował grę na flecie pod kierunkiem sławnych flecistów André Jauneta i Maxence’a Larrieu. W wieku lat dziewiętnastu został pierwszym flecistą w Teatro La Fenice w Wenecji, a następnie zdobył nagrody na Concorso Internazionale Giornate Musicali i Concorso Internazionale di Stresa.

Koncertował jako solista w najbardziej prestiżowych salach koncertowych świata, takich jak Carnegie Hall w Nowym Jorku, sala Konserwatorium Moskiewskiego, Conserthuset w Oslo, Herkulessaal w Monako, Teatro Colon w Buenos Aires, audytoria RAI w Turynie i Neapolu, Concertgebouw w Amsterdamie, St-Martin-in-the-Fields w Londynie, Mozarteum w Salzburgu, Victoria Hall w Genewie, Parco della Musica w Rzymie, Filharmonia w Sankt Petersburgu. Występował na liczących się festiwalach: w Ljubljanie, w Berlinie, w Santander, na Festiwalu Beethovenowskim w Bonn, w Sankt Petersburgu, w Cervantino, w MiTo w Mediolanie i Turynie, w Rheingau i w Jerozolimie.

Współpracował z artystami takimi jak Yuri Bashmet, Jean-Pierre Rampal, Krzysztof Penderecki, Philip Glass, Peter-Lukas Graf, Maxence Larrieu, Aurèle Nicolet, Cecilia Gasdia, Anna Caterina Antonacci, Susanna Mildonian, Federico Mondelci and Patrizia Tassini - i z orkiestrami jak Soliści Moskiewscy, Litewska Narodowa Orkiestra Symfoniczna, Wiener Symphoniker, Orkiestra Kameralna Unii Europejskiej, Soliści Teatro alla Scala, orkiestra Opery Rzymskiej, Soliści z Salzburga, Moskiewska Orkiestra Kameralna, Orkiestra Radia i Telewizji Słoweńskiej, Orkiestra Filharmonii w Rydze.

Jest dyrektorem artystycznym i założycielem Festiwalu Emilia Romagna. Od roku 2001 jest członkiem Rady Stowarzyszenia Festiwali Europejskich (EFA), a w kwietniu 2011 został wybrany jej wiceprezesem.

Niedawno koncertował w Londyńskiej Wigmore Hall oraz w Mozarteum w Salzburgu, prowadził Klasę Mistrzowską z ramienia Fundacji Rostropowicza i dokonał pierwszego wykonania kompozycji Philipa Glassa Façades na flet i fortepian, z kompozytorem przy fortepianie. 11 września 2006 r. grał w Dag Hammarskjöld Library Auditorium w siedzibie Narodów Zjednoczonych. Występował również w Filharmonii Berlińskiej z orkiestrą Berliner Philharmoniker oraz w Wielkiej Sali Konserwatorium Moskiewskiego na koncercie z Yurim Bashmetem i Gidonem Kremerem.

Odbył dwa tournées z zespołem I Virtuosi Italiani pod kierunkiem Krzysztofa Pendereckiego, wykonując jego Sinfoniettę na flet i smyczki.

Uczestniczył w prawykonaniu nowej kantaty Ennia Moricone Vuoto d’Anima Piena pod batutą kompozytora, wystąpił także w Filharmonii w Warszawie na obchodach 75-lecia Maestro Pendereckiego.

W sezonie 2009/10 grał na MiTo Festival w Mediolanie, w Teatrze Narodowym w Pradze z Denyce Graves, na Expo w Szanghaju z Luisem Bacalovem, w wiedeńskiej Musikverein, dokonał też światowej premiery poświęconego sobie koncertu na flet i orkiestrę Michaela Nymana.

W styczniu 2011 r. wystąpił w Sali Czajkowskiego w Moskwie pod dyrekcją Yuriego Bashmeta, zaś w listopadzie - w sali Musikverein w Wiedniu.

W 2012 r. wytwórnia The Orange Mountain Record wydała płytę CD z muzyką kameralną na flet Philipa Glassa. W ciągu roku 2012 Massimo Mercelli koncertował w Chinach, w Ameryce Południowej i w Europie w prestiżowych miejscach, takich jak Filharmonia Berlińska, Teatro Regio w Turynie, Arena di Verona i Filharmonia Praska.

Ramin Bahrami - fortepian

Uważany jest dzisiaj za jednego z najbardziej interesujących interpretatorów muzyki Jana Sebastiana Bacha.

W maju 2009 r. debiutował z orkiestrą lipskiego Gewandhausu pod batutą Riccarda Chailly, wykonując dwa spośród największych koncertów fortepianowych Bacha. Dziennik „Leipziger Volkszeitung” napisał o nim: „mędrzec dźwięku, poeta klawiatury nadzwyczajny artysta, który ma odwagę spojrzeć na Bacha w sposób bardzo osobisty”.

Do innych ważnych osiągnięć pianisty w sezonie 2009/10 zaliczyć można występy na festiwalu „Piano aux Jacobins” w Tuluzie, koncerty w Finlandii i Estonii z dyrygentem Andresem Mustonenem (w tym udział w koncercie inauguracyjnym Estońskiego Festiwalu Barokowego w Tallinie oraz recital); w lutym debiut w Paryżu z Wariacjami Goldbergowskimi, w marcu tournée z zespołem Festival Strings Lucerne; w maju kolejny sukces w Gewandhausie z Riccardem Chailly, z którym wykonał pozostałe koncerty fortepianowe Bacha; zaś na lato - zaproszenia ze strony innych ważnych festiwali pianistycznych w Europie, w tym festiwalu La Roque d’Anthéron oraz Uzés we Francji i Festiwalu Pianistycznego w Pekinie.

Ten pianista perski nieustannie pogłębia i cyzeluje swoją oryginalną wizję dzieł fortepianowych Bacha, w której splata się to, co europejskie, z tym, co orientalne.

W roku 2009 wytwórnia DECCA Universal wydała sześciopłytowy box Ramin Bahrami plays Bach, zawierający wszystkie dotychczasowe nagrania studyjne artysty oraz wybór z nagrań jego koncertów na żywo z ostatnich lat, zaś w 2010 r. - nagranie Suit francuskich. Wcześniej popularność zyskały jego Wariacje Goldbergowskie, siedem Partit oraz Sztuka fugi, ukazujące się kolejno w latach 2004, 2005 i 2007, przy czym nagranie Sztuki fugi trafiło we Włoszech na listę top ten bestsellerów muzyki popularnej i utrzymywało tę pozycję przez siedem tygodni. Następnie przyszły płyty z Koncertem włoskim i innymi dziełami Bacha inspirowanymi przez Włochy (Aria variata nella maniera italiana, Kaprys na odjazd ukochanego brata, Cztery duety, etc.), a także niezwykłe nagranie Sonat Bacha wydane w 2009 r., które ponownie przyniosły znaczące oceny krytyków i słuchaczy.

Bahrami występował już w większości prestiżowych sal koncertowych we Włoszech. Do najważniejszych należy zaliczyć jego koncerty w salach takich jak Teatro Comunale di Bologna, Teatro La Fenice di Venezia, Sala Verdi di Milano, Teatro Olimpico di Roma czy zwłaszcza Accademia di Santa Cecilia, gdzie wziął udział w prestiżowym cyklu „Solo Piano” obok takich pianistów jak Maurizio Pollini, Grigory Sokolov, Daniel Barenboim, Jean-Yves Thibaudet i Evgeny Kissin, i gdzie w marcu 2008 r. uczestniczył w „Maratonie bachowskim” z wiolonczelistą Mariem Brunello.

W czerwcu 2008 r. artysta zyskał aplauz publiczności w Wigmore Hall w Londynie.

W maju 2009 grał Sztukę fugi na prestiżowym festiwalu imienia Artura Benedettiego-Michelangelego w Brescii i Bergamo, obok tak znaczących sław fortepianu jak Andràs Schiff, Lang Lang, Angela Hewitt, Grigory Sokolov, Alexander Lonquich. We wrześniu zaproszono go, by otworzył jesienną edycję festiwalu „Il nuovo, l’antico” w Bolonii, oraz - aby swoim występem z wiolonczelistą Umbertem Clericim, grając sonaty Bacha i innych kompozytorów zakończył Festiwal Pergolesi - Spontini.

Urodzony w Teheranie, opuścił swój kraj w wieku lat 5 z matką i braćmi po tym, jak w tajemniczych okolicznościach stracił ojca - inżyniera, uwięzionego przez rząd ajatollahów. Znalazłszy się we Włoszech, rozpoczął naukę fortepianu pod kierunkiem Piera Rattalina, zyskując dyplom w Państwowym Konserwatorium im. Giuseppe Verdiego w Mediolanie oraz w Akademii Pianistycznej w Imola, kontynuował studia u Wolfganga Blosera w Hochschule für Musik w Stuttgarcie, po czym jeszcze doskonalił swoje umiejętności pod kierunkiem Alexisa Weissenberga, Andrása Schiffa, Roberta Levina, a zwłaszcza Rosalyn Tureck, pianistki, która szczególnie znaczący wkład wniosła w popularyzację muzyki Jana Sebastiana Bacha we współczesnym repertuarze pianistycznym.

Debiut pianisty w Teatro Bellini w Catanii wywarł takie wrażenie, że władze miejskie tego samego dnia przyznały mu obywatelstwo honorowe. Od tego czasu koncertował głównie we Włoszech, zapraszany przez najważniejsze instytucje i festiwale pianistyczne. W roku 2004 podpisał z wytwórnią Decca Universal kontrakt na wyłączność na serię nagrań Bacha, potwierdzając tym swoją stale pogłębiającą się wiedzę o dziele tego twórcy.

W styczniu roku 2009 Bahrami otrzymał nagrodę imienia Giuseppe Verdiego przyznawaną przez miasto Piacenzę największym osobowościom sceny muzycznej. Przed nim nagrodę tę otrzymali: Riccardo Muti, Josè Cura, Leo Nucci i Pier Luigi Pizzi.

Ramin Bahrami rozkłada muzykę Bacha na cześć, po czym pisze ją na nowo w sposób, w który przypomina to, co robił Glenn Gould, lecz nie upodobniając się do niego. Uczyłem go, lecz nie starałem się go hamować. I mam nadzieję, że pozostanie sobą - wspomina jego pierwszy nauczyciel, Piero Rattalino.

******

Bilety w cenie:
- 40 zł normalny,
- 30 zł ulgowy,
- 20 zł karta melomana
do nabycia w kasie Filharmonii oraz przed koncertem na Zamku.