Olsztyn24

W sobotę (5.04) o godz. 18.55 w sali koncertowej Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie rozpocznie się pierwsza kwietniowa sobota z The Metropolitan Opera HD Live. Zobaczymy Cyganerię (La Bohème) - Giacomo Pucciniego.

Cyganeria to chyba najbardziej „realistyczna” z oper Pucciniego. Opowiada, lirycznie i z łagodnym humorem, o zwykłych ludziach; młodych, biedujących artystach z paryskiej Dzielnicy Łacińskiej, o ich walce o przetrwanie, o noszeniu przez nich sprzętów do lombardu i o innych takich drobnych, codziennych sprawach. W operze również bowiem próbowano stworzyć odpowiednik naturalizmu, powszechnego w literaturze pod koniec XIX wieku. Założenia były proste: wszystko ma być „jak naprawdę”, „jak w prawdziwym życiu”. Często używano w związku z tym nazwy: weryzm. Wprawdzie w prawdziwym życiu ludzie raczej nie rozmawiają ze sobą, śpiewając, zwłaszcza, kiedy rozmowa toczy się o zwyczajnych sprawach, ale tę drobną niekonsekwencję kompozytorzy omijali, unikając np. rozbudowanych linii melodycznych w stylu bel canto i opracowując tekst w formie dramatycznego recytatywu. Za głównego reprezentanta stylu uchodzi Ruggero Leoncavallo (Pajace z roku 1892), choć do pierwowzorów weryzmu zalicza się już czasem wystawioną w roku 1875 Carmen Bizeta. Nawiązywali do tego stylu i Giacomo Puccini i Eugène d’Albert i wielu innych kompozytorów epoki.

Na scenie Metropolitan Opera Cyganeria od ponad 30 lat żyje w wystawnej, „werystycznej” inscenizacji Franco Zeffirelliego. Tu także wszystko jak prawdziwe: paryska ulica, kilogramy sztucznego śniegu, w drugim akcie żywy koń i muł, na stołach prawdziwe jedzenie: pieczone kurczaki, sałata, chleb, soki, owoce...

Giacomo Puccini (1858-1924) - w latach młodości, w rodzinnym miasteczku Lucca, uchodził za ucznia bardzo leniwego. I nie wiadomo kim by ostatecznie został, gdyby w marcu roku 1876, w odległej o 24 kilometry Pizie, nie obejrzał przedstawienia Aidy Verdiego, prezentowanej na włoskiej prowincji w pięć lat po kairskiej prapremierze. - To było to, czemu sam gotów był poświęcić się w życiu! - Poczułem, że otworzyło się dla mnie okno muzyki - wspominał później. I nie minęło wiele czasu, jak przyszły kompozytor - już student konserwatorium w Mediolanie - dał poznać swój wybitny talent.

Nim jednak stał się drugim po Verdim włoskim kompozytorem oper, czekało go długie dojrzewanie. Gdy odniósł pierwszy sukces, przedstawiając swoją Manon Lescaut - miał już 35 lat. Dopiero potem powstały kolejne, najsławniejsze operowe przeboje: Cyganeria (1896, premierę w Turynie prowadził młody Arturo Toscanini), Madame Butterfly (1904), Tosca (1900), Dziewczyna z Zachodu (1910) i Turandot, nad którą pracę przerwała śmierć kompozytora w roku 1910.

Streszczenie akcji

Rzecz dzieje się w Paryżu około roku 1830

Akt I
Zima. Na poddaszu paryskiej kamienicy. Mieszkający tu przyjaciele-artyści marzną, nie mając pieniędzy na opał. I oto niespodzianka: pojawia się jedzenie, picie, drewno do komika. To muzyk Schaunard złapał popłatną pracę u angielskiego bogacza i zaprasza wszystkich na kolację na mieście. Uporawszy się jakoś z właścicielem domu, który przyszedł upomnieć się o zaległy czynsz, młodzi wychodzą. Zostaje tylko jeszcze poeta Rudolf, który wpierw musi skończyć terminowy artykuł. Lecz gdy z zacięciem pracuje, do izby zagląda sąsiadka Mimi, najwyraźniej osłabiona i schorowana, z prośbą o ogień, bo jej zgasła świeczka. Trochę wina przywraca dziewczynie siły, chce wracać do siebie, jednak Rudolf nie zamierza się z nią żegnać. Coś bowiem między nimi zaiskrzyło... Wychodzą razem, dołączyć do pozostałych.

Akt II
W Cafè; Momus. Całe towarzystwo żyje przygotowaniami do nadchodzących świąt Bożego Narodzenia. Rudolf kupił Mimi nowy czepek i przedstawia ją przyjaciołom. Krąży sprzedawca zabawek, oblężony przez dzieci. Pojawia się również Musetta, dawna kochanka malarza Marcella, teraz ze starszym, bogatym wielbicielem Alcindorem, którym jednak zdążyła się już znudzić i którego najwyraźniej prowokuje, śpiewając - ku uciesze zebranych - wyzywający walc „Quando me’n vo’ soletta per la via” - „Kiedy idę ulicą, ludzie stają i gapią się na mnie, lustrując od stóp do głów...” A potem, żeby móc porozmawiać z Marcellem - wysyła Alcindora, by jej kupił buty. Nim ten wróci, wszyscy wynoszą się z kawiarni, zostawiając mu rachunek do zapłacenia.

Akt III
Poranek na przedmieściu, przy rogatkach. Marcello zamieszkał tutaj z Musettą, pojawia się Mimi, która go szuka; uciekła od Rudolfa, bo robił jej sceny zazdrości, a w końcu sam od niej odszedł. I okazuje się, że on też jest właśnie tu, u Marcella - i wyznaje przyjacielowi, że w rzeczywistości nie przestał kochać Mimi, lecz dziewczyna jest śmiertelnie chora na gruźlicę i niewiele jej życia zostało, a on nie może jej zapewnić opieki. Kochankowie spotykają się raz jeszcze, mówiąc o miłości, lecz i o tym, że musza się rozstać. „Szczęśliwie stąd odchodząc... pożegnajmy się bez żalu...”.

Akt IV
Jesteśmy znów na poddaszu. Czwórka przyjaciół nadal walczy z głodem i chłodem, choć humor ich nie opuszcza. Lecz oto pojawia się Musetta, prowadząc chorą i przemarzniętą Mimi. Wszyscy rzucają się ją ratować, podejmują decyzje, co sprzedać, by starczyło na lekarstwa i na doktora. Gdy wychodzą pozałatwiać sprawunki, Mimi zostaje sama z Rudolfem i oddają się wspomnieniom swojej miłości. Zanim przyjaciele wrócą z lekarstwami - Mimi umiera.

******

5 kwietnia (sobota), godz. 18.55, sala koncertowa Filharmonii
Sobota z The Metropolitan Opera HD Live
Giacomo Puccini - Cyganeria (La Bohème)

Libretto - Luigi Illica i Giuseppe Giacosa, na wątkach powieści Louisa-Henri’ego Murgera Sceny z życia cyganerii
Prapremiera - 1 lutego 1896 w Teatro Regio w Turynie
Premiera tej inscenizacji w MET - 1981.

Obsada:

» Mymi - ANITA HARTIG (sopran)
» Rudolf, poeta - VITTORIO GRIGOLO (tenor)
» Musetta - SUSANNA PHILLIPS (sopran)
» Marcello, malarz - MASSIMI CAVALLETTI (baryton)
» Schaunard, muzyk - PATRICK CARFIZZI (baryton)
» Colline, filozof - OREN GRADUS (bas)
» Benoit, kamienicznik - DONALD MAXWELL (bas)
» Alcindoro - DONALD MAXWELL (bas)
» Parpignol, sprzedawca zabawek - DANIEL CLARK SMITH (tenor)

Dyrygent - STEFANO RANZANI
Inscenizacja i reżyseria - FRANCO ZEFIRELLI
Kostiumy - PETER J. HALL
Światła - GIL WECHSLER

Gospodarzem tego wieczoru w MET będzie Joyce DiDonato

Czas trwania: około 3 godzin i 25 minut (w tym 2 przerwy).

******

Bilety w cenie:
sektor I 50 zł
sektor II 35 zł
do nabycia w kasie Filharmonii pon-pt.10-18.00 oraz na dwie godziny przed spektaklem