Olsztyn24

Olsztyn24
08:02
17 grudnia 2025
Floriana, Jolanty

szukaj

Ludzie

Polityka

Finanse

Inwestycje

Transport

Kultura

Teatr

Literatura

Wystawy

Muzyka

Film

Imprezy

Nauka

Oświata

Zdrowie

Bezpiecz.

Sport

Bez barier

Wypoczynek

Religia

NGO

BWA

MBpG

MWiM

MBP

WBP

T.Jaracza

Co?Gdzie?

Wideo

Galeria

FWM | 2013-11-12 13:45

Filharmonia zaprasza na koncert symfoniczny

Olsztyn
Kaja Danczowska (fot. P. Zapendowski-Bitka) | Więcej zdjęć »

Filharmonia Warmińsko-Mazurska w Olsztynie zaprasza w najbliższy piątek (15.11) o godzinie 19.00 na kolejny koncert symfoniczny. Tym razem dla olsztyńskich melomanów przygotowano wykonanie późnego arcydzieła Brahmsa i współczesnej kompozycji młodego twórcy Emila Bernarda Wojtackiego. Pochodzący z Olsztyna kompozytor inspiracji szukał w poezji Johanna Gottfrieda Herdera, prekursora romantyzmu, urodzonego w niedalekim Morągu. Emil Bernard Wojtacki, teraz związany z Akademią Muzyczną w Krakowie, chętnie sięga do pięknych i ważnych tekstów literackich z dawniejszych wieków: do Hidegardy z Bingen, Boecjusza, Goethego...

Drugą część programu - Koncert podwójny na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102 - z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej pod batutą Piotra Sułkowskiego wykona wybitna polska skrzypaczka Kaja Danczowska wraz z Bartoszem Koziakiem (wiolonczela) laureatem wielu konkursów, m.in. III międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. W. Lutosławskiego (2001).

Koncert podwójny na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102 Johannesa Brahmsa (1833-1897) jest ostatnim dziełem tego kompozytora na wielki skład instrumentalny. Komponował go latem roku 1887, mając już w dorobku wszystkie swoje tak dobrze dziś znane arcydzieła: Niemieckie Requiem, Rapsodię na alt solo „Podróż zimowa w góry Harzu”, oba koncerty fortepianowe, koncert skrzypcowy i oczywiście wszystkie cztery symfonie. W planach była piąta symfonia, lecz pierwsze szkice do niej wykorzystał Brahms właśnie w Koncercie podwójnym, którego pomysł wynikł z bardzo osobistych pobudek. Miał to być mianowicie sposób na pogodzenie się ze starym przyjacielem, wielkim skrzypkiem Józefem Joachimem, z którym od szeregu lat był skłócony. Partię skrzypiec w tym koncercie pisał więc dla niego, a drobną chytrością Brahmsa było zaangażowanie również innego z przyjaciół, wiolonczelisty Roberta Hausmanna, po to, aby właściwy cel tych muzycznych podchodów nie rzucał się w oczy zbyt ostentacyjnie. Brahms sam był pianistą, nie miał doświadczenia w dziedzinie instrumentów smyczkowych. Kiedy dziewięć lat wcześniej pisał koncert skrzypcowy, korzystał z porad praktycznych Joachima, którem koncert ów wiele zawdzięcza. Tym razem kompozytor musiał się zmierzyć sam zarówno z problemami skrzypiec, jak i wiolonczeli. W jednym z listów do Klary Schumann skarżył się: „To zupełnie co innego pisać dla instrumentów, których charakter i dźwięk można sobie tylko wyobrażać, niż dla tego instrumentu, który się zna do gruntu, tak jak ja znam fortepian i dokładnie wiem, co piszę i dlaczego”. Ale Joachim prędko chwycił przynętę i w ostatniej fazie pracy nad partyturą włączył się ze swoimi uwagami, wprowadzając techniczne poprawki i przydając dziełu wirtuozowskiego blasku. Klara Schumann notowała w dzienniku: „Ten Koncert jest poniekąd aktem pojednania - Joachim i Brahms rozmawiają znów ze sobą po latach milczenia”. A Brahms zwierzał się potem: „Teraz już wiem, czego mi w życiu brakowało przez ostatnich kilka lat. Czułem, że mi czegoś było trzeba, ale nie umiałem tego nazwać. Brakowało mi dźwięku skrzypiec Joachima”.

O tym, jak bardzo Brahmsowi zależało na odnowieniu dobrych stosunków z przyjacielem, świadczyć może choćby i taki dyskretny gest, że temat pierwszej części Koncertu podwójnego upodobnił on do melodii z Koncertu skrzypcowego a-moll Viottiego, szczególnie lubianego przez Joachima.

Poemat symfoniczny ...Wie Schatten auf den Wogen... (Jak cienie na falach) Emila Bernarda Wojtackiego (ur. 1981) to kompozycja twórcy urodzonego w Olsztynie, który inspiracji szukał w poezji Johanna Gottfrieda Herdera, prekursora romantyzmu, urodzonego również tutaj niedaleko - w Morągu. W latach 2000-2001 Wojtacki studiował informatykę na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim, a następnie teorię muzyki i kompozycję w Akademii Muzycznej w Krakowie. Krakowską Akademię ukończył z wyróżnieniem w roku 2007 w klasie prof. Józefa Rychlika, pod kierunkiem którego odbył również studia doktoranckie, uzyskując w marcu 2013 roku tytuł doktora kompozycji na podstawie pracy „An nulla est” do słów Boecjusza - wybrane wątki autorefleksji kompozytorskiej.

Wiedzę zdobywał ponadto w Universität für Musik und Darstellende Kunst w Grazu (2005) oraz na licznych kursach, m.in. pod kierunkiem Rebekki Saunders, Louisa Adriessena, Johannesa Schöllhorna i Jamesa Clarke’a. Jest finalistą i laureatem konkursów kompozytorskich, otrzymał m. in. I nagrodę za utwór De caritate w konkursie Musica Sacra (2009) oraz za utwór Sonettino per clavicembalo w Konkursie im. Tadeusza Ochlewskiego (2008). Komponuje głównie muzykę wokalno-instrumentalną. Chętnie sięga do pięknych i ważnych tekstów literackich z dawniejszych wieków: do Hidegardy z Bingen, Boecjusza, Goethego. I podkreśla, że istotnym nurtem jego twórczości jest eksploracja ciszy.

Poemat symfoniczny wie Schatten auf den Wogen powstał z inspiracji wierszem Johanna Gottfrieda Herdera Amor und Psyche auf einem Grabmal, którego strofy - jak wyznaje Wojtacki - urzekły go swą muzycznością:
Ein Traum, ein Traum ist unser Leben
auf Erden hier.
Wie Schatten auf den Wogen schweben
und schwinden wir.
Und messen unsre träge Tritte
nach Raum und Zeit;
Und sind (und wissen’s nicht) in Mitte
der Ewigkeit.

Piszącemu te słowa komentarza nie udało się znaleźć poetyckiego przekładu tego wiersza na język polski. W wielkim przybliżeniu spróbuje to tłumaczyć tak:

Amor i Psyche przy grobie
Snem, tylko snem jest żywot nasz
tutaj na ziemi.
Kołyszemy się i znikamy jak
na falach cienie.
Zmierzają nasze ciężkie kroki
przez czas i przestrzeń;
Gdzieś, w środek spraw nam niepojętych,
w wieczność.

Jak wyjaśnia kompozytor, struktura zjawisk muzycznych jego utworu odzwierciedla strukturę metryczną tekstu Herdera, od strony narracyjnej zaś muzyka podąża za słowami, które prowokują wręcz do pewnej ilustracyjności: Traum (sen), Erde (Ziemia), schweben und schwinden (kołysać, znikać), träge Tritte (mozolne stąpanie).

- W pewnym sensie utwór ten jest próbą zwielokrotnienia i przeniesienia muzyczności strofy Herdera na niemal dwudziestominutową płaszczyznę czasu muzycznego - mówi Wojtacki.

******

Kaja Danczowska - skrzypce

Laureatka wielu krajowych i międzynarodowych konkursów skrzypcowych: I nagrody na Ogólnopolskim Konkursie Skrzypcowym we Wrocławiu (1959); III nagrody na V Międzynarodowym Konkursie Skrzypcowym im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu (1967); II nagrody na Konkursie Skrzypcowym im. Alberto Curci w Neapolu (1969); II nagrody na Konkursie Wykonań Muzycznych w Genewie (1970); III nagrody na Międzynarodowym Konkursie Radiowym w Monachium (1975); srebrnego medalu na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym im. Królowej Elżbiety Belgijskiej w Brukseli (1976).

Od dziesiątego roku życia występuje jako solistka na obu półkulach. Koncertowała z Krystianem Zimermanem, z którym oprócz sonat Francka i Mozarta nagrała Mity Szymanowskiego. Współpracowała także z Heinzem Holligerem, Gidonem Kremerem, Janem Krenzem, Mishą Maiskym, Jerzym Maksymiukiem, Iwanem Monighettim, Krzysztofem Pendereckim, Jurijem Simonowem, Stanisławem Skrowaczewskim, Tadeuszem Strugałą, Witoldem Rowickim i Antonim Witem.

Jest artystką wszechstronną, wykonuje utwory wszystkich epok. Krytycy muzyczni podkreślają w jej grze precyzję techniczną, czystość dźwięku i emocjonalne zaangażowanie w interpretację dzieła muzycznego. W swym dorobku posiada nagrania płytowe, wydawane przez renomowane wytwórnie, oraz ponad 400 archiwalnych nagrań radiowych, przede wszystkim dla Polskiego Radia i rozgłośni RIAS. Zasiada w jury wielu konkursów w Polsce i za granicą, m.in. w Poznaniu (1986), Tokio (1986), Monachium (1992, 1998), Nowym Jorku (1999) czy Odense (2000). Od 1972 prowadzi klasę skrzypiec w Akademii Muzycznej w Krakowie, w 1997 otrzymała tytuł profesora zwyczajnego. Jest cenionym pedagogiem, uhonorowanym licznymi nagrodami, m.in. Złotym Medalem Zasłużony Kulturze - Gloria Artis na 50-lecie pracy twórczej w 2006 r.

Bartosz Koziak - wiolonczela

Jest zwycięzcą III Międzynarodowego Konkursu Wiolonczelowego im. Witolda Lutosławskiego w 2001 r. w Warszawie, zdobywcą Drugich Nagród na konkursach w Tongyeong „Isang Yun in Memoriam” (Korea) i im. Mikola Lysenki we Lwowie, laureatem oraz zdobywcą nagrody specjalnej na konkursie Praskiej Wiosny, zdobywcą I nagrody na XI Międzynarodowym Konkursie Współczesnej Muzyki Kameralnej w Krakowie. Otrzymał także nagrody na Konkursach im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie oraz ARD w Monachium. W 2003 r. otrzymał nagrodę specjalną Fundacji Kultury Polskiej przyznaną przez Ewę Podleś.

Występował m.in. w Konzerthaus w Berlinie, w Rudolfinum w Pradze, w Cité de la Musique w Paryżu, w Teatro Politeama w Palermo, w Studiu im. Witolda Lutosławskiego i w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Jako solista współpracował z takimi orkiestrami jak Filharmonia Narodowa, NOSPR, Sinfonia Varsovia, Sinfonietta Cracovia, Orchestre Philharmonique de Monte Carlo, Münchener Kammerorchester, Praska Filharmonia oraz orkiestrami radiowymi w Warszawie i Budapeszcie, pod dyrekcją Krzysztofa Pendereckiego, Jana Krenza, Antoniego Wita, Gabriela Chmury, Jacka Kaspszyka, Tan Duna, Massimiliana Caldiego. Od 2007 r. gra w trio ze skrzypaczką Kają Danczowską i pianistką Justyną Danczowską. Od wielu lat współpracuje z pianistką Agnieszką Kozło.

Jest zapraszany na znane festiwale, m.in. na Warszawską Jesień, na Young Euro Classic w Berlinie, na Wielkanocny Festiwal im. Ludwiga van Beethovena, na Mecklemburg Vorpommern, na Musica Polonica Nova, na Festiwal Muzyczny w Łańcucie i festiwal Chopin i jego Europa w Warszawie. Jest regularnie zapraszany do udziału w projektach koncertowych Krzysztofa Pendereckiego. Brał udział w pierwszym nagraniu płytowym Concerto grosso pod dyrekcją kompozytora.

Ukończył z odznaczeniem „Magna cum Laude” Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie Kazimierza Michalika i Andrzeja Bauera oraz Conservatoire National Superieur de Musique de Paris w klasie Philippe’a Mullera.

Dzięki uprzejmości Kai Danczowskiej gra na XIX-wiecznej kopii instrumentu Giovanniego Battisty Guadagniniego, na którym koncertował wybitny polski wiolonczelista Dezyderiusz Danczowski. Bartosz Koziak reprezentowany jest przez Stowarzyszenie im. Ludwiga van Beethovena.

Piotr Sułkowski - dyrygent

Dyrektor naczelny i artystyczny Warmińsko-Mazurskiej Filharmonii im. Feliksa Nowowiejskiego w Olsztynie od 2011r.; pierwszy gościnny dyrygent Signature Symphony Orchestra Tulsa OK (USA). Od początku swej artystycznej działalności zaliczany przez krytykę do grona wybijających się talentów dyrygenckich.

Posiada ogromne doświadczenie operowe, zdobyte w czasie wieloletniej pracy dyrygenta, a w latach 2006-2007 dyrektora artystycznego w Operze Krakowskiej oraz w Opera Wildwood Festival AR (USA), którego był dyrektorem muzycznym. Przygotował wiele premier operowych, w tym kilka prawykonań. W listopadzie 2007 r., podczas Festiwalu Muzyki Polskiej, w ramach obchodów Roku Szymanowskiego, we współpracy z PWM dokonał światowego prawykonania nieznanej dotąd operetki Karola Szymanowskiego Loteria na mężów czyli narzeczony nr 69. Zrealizowany przez Piotra Sułkowskiego w 2004 r. w Krakowie Gwałt na Lukrecji Benjamina Brittena został uznany za najlepszy spektakl roku na Bydgoskim Festiwalu Operowym. W 2007 r. wraz z zespołem Opery Krakowskiej dokonał światowego prawykonania oratorium krakowskiego kompozytora Dariusza Reguckiego Cracovia est, będącego kulminacją obchodów Jubileuszu 750-lecia Lokacji Miasta Krakowa.

Współtwórca Krakowskiej Opery Kameralnej, z którą zrealizował kilka produkcji. W latach 2008-09 pracował jako zastępca dyrektora Chóru Polskiego Radia w Krakowie. Współpracuje z wieloma orkiestrami, a także zajmuje się pracą dydaktyczną. Prowadzi zespoły wokalne w Akademii Muzycznej w Krakowie i w Bydgoszczy oraz klasę dyrygentury w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Od 1993 r. kieruje orkiestrą POSM im. Chopina w Krakowie, z którą we Francji realizował programy edukacyjne dla młodzieży. Współorganizator i manager Konkursu Dziecięcych Zespołów Kameralnych Wiosna Młodych Kameralistów. Pomysłodawca i dyrektor artystyczny Festiwalu Barbakan, odbywającego się w okresie letnim w Krakowie.

W 2008 r. w ramach Festiwalu Rozstaje poprowadził jubileuszowy koncert na Rynku Głównym w Krakowie z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej i światowej sławy solistą - Gheorghem Zamfirem. W 2009 r. płyta Marek Stachowski Works for Cello & String Orchestra, nagrana wspólnie z solistką Dorotą Imiełowską oraz z ww. orkiestrą, otrzymała nagrodę Le Ring de Classiqueinfo. Zrealizował nagranie z muzyką Bartosza Chajdeckiego do serialu historycznego Czas honoru.

W marcu 2010 w Pampelunie (Hiszpania), na zaproszenie Coro Premier Ensamble De La A.G.A.O, z okazji 20-lecia tego zespołu, przygotował premierę Carmen Bizeta wraz z Orquesta Sinfonica de Navarra. W 2010 r. z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, Chórem Polskiego Radia w Krakowie oraz międzynarodową obsadą solistów zrealizował międzynarodowy projekt operowy Fidelio. Pamięć holokaustu w oparciu o operę Beethovena. Spektakle z premierą we Wrocławiu i przedstawieniami w Warszawie, Łodzi, Lublinie oraz w Krakowie uzyskały bardzo dobre recenzje, m.in. w prestiżowym, angielskim czasopismie „Opera”.

W 2011 r. Piotr Sułkowski uzyskał tytuł doktora sztuki muzycznej w dyscyplinie artystycznej: dyrygentura w Akademii Muzycznej w Krakowie.

W 2011 r. z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej odbył podróż koncertową do Hiszpanii, gdzie w Bilbao i w Pampelunie pod jego kierownictwem przygotowano spektakle Toski Pucciniego, bardzo dobrze przyjęte przez publiczność i krytykę. W 2012 r. z tą samą orkiestrą oraz solistą Eduardem Kunzem zainaugurował w Filharmonii Narodowej w Warszawie cykl „Wielkie koncerty fortepianowe”.

W 2012 r. Krajowa Rada Radiofonii i Telewizji powołała Piotra Sułkowskiego w skład Rady Programowej Radia Olsztyn. Wraz z orkiestrą Warmińsko - Mazurskiej Filharmonii otrzymał „Statuetkę św. Jakuba” - nagrodę Prezydenta miasta Olsztyna - w kategorii: kultura za rok 2012, za widowisko taneczno-muzyczne Dziadek do orzechów z muzyką Piotra Czajkowskiego. W 2013 r. Warmińsko-Mazurski Klub Biznesu, za działalność artystyczną i popularyzowanie muzyki klasycznej wśród mieszkańców regionu Warmii i Mazur, przyznał Piotrowi Sułkowskiemu tytuł i statuetkę „Osobowość Warmii i Mazur” w kategorii: kultura.

******

15 listopada 2013 (piątek), godz. 19.00, sala koncertowa Filharmonii

Koncert Symfoniczny

» Piotr Sułkowski - dyrygent
» Kaja Danczowska - skrzypce
» Bartosz Koziak - wiolonczela
» Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej

Program:

» Johannes Brahms - Koncert podwójny na skrzypce i wiolonczelę a-moll op. 102
» Emil Bernard Wojtacki - poemat symfoniczny ...Wie Schatten auf den Wogen...

Bilety w cenie:
- bilet normalny - 40 zł,
- bilet ulgowy - 30 zł,
- bilet na Kartę Melomana - 20 zł

Wykonanie kompozycji Emila Bernarda Wojtackiego - poematu symfonicznego...Wie Schatten auf den Wogen... dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu „Kolekcje” - priorytet „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca.

R E K L A M A
Z D J Ę C I A
Olsztyn
Olsztyn
Olsztyn
UWAGA: W związku z wprowadzeniem do polskiego porządku prawnego z dniem 25 maja 2018 r. Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) z dnia 27 kwietnia 2016 r. nr 2018/679 (RODO) informujemy, że wyłączyliśmy możliwość komentowania artykułów w serwisie Olsztyn24. Wszystkie dotychczasowe komentarze wraz z danymi osobowymi komentujących zostały usunięte. Osoby chcące wypowiedzieć się na prezentowane na naszych łamach tematy zapraszamy do komentowania na naszym profilu facebookowym oraz kanale YouTube.
Olsztyn24