Olsztyn24

W Galerii Stary Ratusz odbył się dzisiaj (15.02) wernisaż wystawy fotografii Tomasza Raczyńskiego „Spitsbergen - arktyczna Europa”. Mecenasem wystawy jest Ambasada Królestwa Norwegii.

Tomasz Raczyński urodził się w 1977 r. w Olsztynie. Jest absolwentem Rybactwa Śródlądowego na Uniwersytecie Warmińsko - Mazurskim w Olsztynie, obecnie doktorant tego wydziału. Pierwszy rok studium doktoranckiego w 2005 r. odbył w Instytucie Oceanologii PAN w Sopocie. Właśnie wtedy uczestniczył w rejsie naukowym „Oceanii” na Spitsbergen, z którego pochodzą zdjęcia prezentowane na wystawie.

Jak sam o sobie mówi, jest podróżnikiem i fotografikiem, głównie zwiedza Europę Wschodnią i Zakaukazie. Bierze udział w wystawach zbiorowych, jest również autorem prezentacji indywidualnych. Tematem jego fotografii jest pejzaż, ludzie, zabytki i przyroda. Swoje zdjęcia publikował w magazynie Podróże a materiał ze Spitsbergenu był opublikowany w National Geographic Polska (marzec 2007). Obecnie współpracuje także z Morskim Instytutem Rybactwa, jako obserwator na statkach i kutrach rybackich

Svalbard jest archipelagiem oraz norweską prowincją w Arktyce, którego największą wyspą jest Spitsbergen. Archipelag od zachodu oblewają wody Morza Grenlandzkiego, od wschodu Morza Barentsa, a od północy okołobiegunowy basen arktyczny.

Oficjalnie przyjęto, że Spitsbergen został odkryty w 1596r. przez holenderskiego podróżnika Willema Barentsa, który został wysłany przez kupców, celem odkrycia północno - wschodniej drogi do Chin. W zapiskach historycznych można odnaleźć wzmianki o tym, że prawdopodobnie Spitsbergen został odkryty już wcześniej przez Rosjan i Wikingów, którzy docierali do „północnego krańca morza” i do „zimnego brzegu - Svalbardu”, nazwy kojarzonej w późniejszym okresie ze Spitsbergenem. Jednak na to, że odkryty w końcu XVI wieku Spitsbergen, to właśnie wspomniany wcześniej Svalbard, brak jest jednoznacznych dowodów.

W 1612 r. zaczęto poławiać wokół Spitsbergenu wieloryby oraz założono pierwszą stację wielorybniczą. Rabunkowe połowy doprowadziły w ciągu 100 lat do wytępienia tych ssaków w wodach wokół archipelagu i upadku wielorybnictwa (w podobny sposób zostały także wytępione morsy). Pod koniec XVIII w. pojawili się na Spitsbergenie traperzy, którzy polowali na zwierzęta głównie dla zdobycia ich futer.

Po zakończeniu I wojny światowej, na konferencji w Wersalu, 9 lutego 1920 r. Norwegia uzyskała zwierzchnictwo terytorialne nad archipelagiem Svalbald (w rozszerzonych nieco granicach na wschód i południe, łącznie z Wyspą Niedźwiedzią)- traktat Spitsbergeński podpisało wówczas 12 państw. W 1925 r. natomiast obszar ten został włączony w skład Królestwa.

Obecnie Spitsbergen jest coraz częściej wybieranym celem wycieczek turystów, szukających pięknych, nie zmienionych przez człowieka, surowych krajobrazów bądź spotkań z arktycznymi zwierzętami, a w szczególności z królem Arktyki - niedźwiedziem polarnym.

Wystawa będzie czynna do 29 lutego 2008.