Olsztyn24

Tradycją styczniowych koncertów w nowej siedzibie Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej stają się „spotkania” z najpiękniejszymi światowymi dziełami operetkowymi. W styczniu 2012 roku olsztyńską publiczność oczarowała operetka Imre Kálmána „Księżniczka czardasza”, a w dniach 10, 11 i 12 stycznia br. w sali koncertowej filharmonii usłyszymy najbardziej znaną operetkę Johanna Straussa (syna) „Zemsta nietoperza”.

Ukończona w roku 1873, roztańczona i roześmiana operetka „Zemsta nietoperza” swoją premierę miała 5 kwietnia 1874 roku w „Theater an der Wien” w Wiedniu.

Ta trzyaktowa operetka, jest szczytowym osiągnięciem Johanna Straussa II. Stała się ona wręcz symbolem Wiednia oraz cesarsko-królewskiej wiedeńskości pod berłem Franciszka Józefa. A punktem szczytowym jej akcji jest wielki bal u księcia Orłowskiego - bal, który wskutek pewnej intrygi przeobraża się w jedną wielką komedię pomyłek. Sprytna i ładna pokojówka Adela wybrała się na ten bal w przebraniu, udając damę z wielkiego świata. Przebrała się za swoją pracodawczynię - bankierową Rosalindę von Eisenstein. Pech chciał, że również w przebraniach - wybrali się tam i Rosalinda, i sam Eisenstein. I jak to w operetce - żadne z nich nie wie o obecności pozostałych. Co więcej - Eisenstein zaczyna podrywać Adelę...

Publiczność zapewne będzie po spektaklu nucić fragmenty arii Adeli „Taki pan jak pan” oraz inne najsłynniejsze fragmenty tego operetkowego arcydzieła.

Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej i Chórem przy Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej (przygotowanym przez Benedykta Błońskiego) dyrygować będzie Piotr Sułkowski.

Obsada:

» Gabriel von Eisenstein, bankier - Janusz Ratajczak (tenor)
» Rosalinda von Eisenstein, jego żona - Ewa Biegas (sopran)
» Adela, pokojówka Rosalindy - Ewa Olszewska (sopran)
» Dr Falke, notariusz, przyjaciel Eisensteina; Frank, dyrektor więzienia; Frosch, dozorca więzienny - Michał Kutnik (baryton)
» Książę Gigi Orłowski - Robert Kaczmarek (kontratenor)
» Alfred, śpiewak - Łukasz Załęski (tenor)
» Dr Blind, adwokat - Łukasz Ratajczak (tenor)

(Operetka w dniu 10 i 11.01. o godz.19.00 i 12.01. o godz.18.00)

******

Zemsta nietoperza - Johann Strauss II - streszczenie operetki

Akt I

Adela, pokojówka Rosalindy, czyta list, w którym siostra namawia ją, by razem, w przebraniu, poszły na bal, jaki wydaje tego wieczora znany birbant książę Gigi Orłowski. Sama Rosalinda ma kłopot, bo nachodzi ją dawny narzeczony Alfred, a wolałaby, żeby jej mąż go nie widział. Jest jednak nadzieja, że ten wieczór upłynie przyjemnie i dla pokojówki i dla jej pani. Mąż bowiem, za pobicie poborcy podatkowego, a później jeszcze dodatkowo za obrazę sądu, ma odsiedzieć kilka dni w więzieniu - i to już od zaraz. Nie wiedzą tylko, że - za namową doktora Falke - Eisenstein zamierza zgłosić się do więzienia dopiero rano, a przedtem - w tajemnicy przed żoną - też wybrać się na bal do księcia Gigi, rzecz jasna również w przebraniu. Nikt nie wie też jeszcze, że ten pomysł wiąże się z intrygą, jaką planuje Falke z zemsty na Einsensteinie... Wszyscy więc wyszli, Rosalinda wreszcie została sama, przyjmuje teraz Alfreda, - lecz nagle nowy kłopot: dyrektor więzienia Frank osobiście przychodzi po Eisensteina. Cóż począć: Alfred musi wziąć na siebie rolę Eisensteina...

Akt II

Bal u księcia Orłowskiego rozkręca się. Towarzystwo tu bardzo mieszane. Wiedeńska socjeta i tancerki z Opery, bogacze i utracjusze, każdemu coś według gustu, jak chwali się gospodarz. A Falke opowiada księciu o planowanej tego wieczoru zemście na Eisensteinie. Za co? Rok temu bankier spłatał Falkemu złośliwego figla, i odwożąc go z balu maskowego, zostawił pijanego, w przebraniu nietoperza, w środku miasta, na wiedeńskim Praterze, skąd nieszczęsny notariusz musiał wracać piechotą do domu, narażając się na szyderstwa gawiedzi. Dowiadujemy się, więc, że to on teraz, w ramach zemsty, namówił na ten bal Eisensteina, ale też i dyrektora więzienia, i pokojówkę Adelę z siostrą, i wreszcie też jego żonę! Wszyscy w przebraniach, w maseczkach. Eisenstein zaczyna uwodzić i Adelę, i własną żonę; zaprzyjaźnia się też - nie wiedząc, kim on jest - z dyrektorem więzienia...

Akt III

I tak oto, po nocy spędzonej na balu u księcia Orłowskiego, rankiem całe towarzystwo schodzi się stopniowo w wiedeńskim więzieniu. Od wieczora siedzi tu już nieszczęsny Alfred, podający się z musu za Einsensteina, teraz przychodzi - do pracy - dyrektor Frank, w ślad za nim - Adela, której podczas balu obiecał protekcję w teatrze, bo sprytna i ładna dziewczyna chciałaby spróbować kariery na scenie; po nich zjawia się Eisenstein, by zacząć odsiadywać karę, ku zdumieniu Franka, który jest przekonany, że wczoraj Eisensteina osobiście tu przyprowadził. Na koniec dołącza mecenas Blind, a potem Rosalinda. Krok po kroku intryga się wyjaśnia, „zemsta nietoperza” dokonała się, teraz następuje ogólne wybaczanie sobie przewinień.