Olsztyn24

W Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie odbyła się dziś (19.11) konferencja podsumowująca realizowany właśnie w Centrum projekt „Pracownia Kultury Czynnej”. O pomyśle jest głośno od czterech lat, bo pomysł to niezwykły, polegający na wprowadzeniu działań teatralnych w zwykłe, codzienne życie wsi.

Skomack Wielki to wieś, w której od czterech lat realizowany jest eksperyment teatralny z udziałem mieszkańców tej miejscowości. Zaczęło się od „Wesela” Wyspiańskiego, a zakończyło w to lato niezwykłą inscenizacją „Czekając na Godota” Samuela Becketa. Pierwsze spektakle przyjęły konwencję commedia dell’arte, czyli teatru nawiązującego do ulicznych spektakli rodem ze średniowiecza. Kolorowe maskarady i postacie znalazły swe realne miejsce we współczesnej wsi Warmii i Mazur.

Celem programu było prowadzenie działań edukacyjnych i animacyjnych (warsztaty, działania teatralne, instalacje plastyczne, realizacje filmowe) w wybranych warmińsko-mazurskich wsiach. Program poza Stomackiem zrealizowano w Orzechowie i Różyńsku. Działania koncentrowały się na odkrywaniu i aktywizowaniu potencjału kulturotwórczego Mazur. Podczas konferencji zaprezentowano efekty cyklu programów animacyjnych realizowanych we wsiach mazurskich, a także film „Nie światło, ale błysk”.

- Styl amerykański wchodzi nam w życie codzienne nachalnie i bardzo agresywnie. Kultura to jedyne miejsce, które może w stopniu nieskażonym przetrwać - mówi Przemysław Wasilkowski, aktor olsztyńskiego teatru i główny inicjator przedsięwzięcia. - Zwłaszcza w tym miejscu, w naszym regionie, kultura jest bardzo ważną rzeczą.

W eksperymencie poza mieszkańcami wsi uczestniczyli słuchacze Studium Aktorskiego im. Aleksandra Sewruka w Olsztynie.