Olsztyn24

Zbliża się Dzień Wszystkich Świętych. Przypominają o tym m.in. zapożyczone od Amerykanów halloweenowe potwory, coraz częściej pokazujące się na ulicach polskich miast, także Olsztyna. A przecież dawniej Polacy też mieli swoje, związane z duchami tradycje i obrzędy, które mogły mrozić krew w żyłach. Napisał o nich m.in. nasz narodowy wieszcz Adam Mickiewicz w II części „Dziadów”.

Do tekstu Mickiewicza już rok temu sięgnęli gimnazjaliści ze Społecznego Gimnazjum nr 101 w Olsztynie. W ramach zajęć artystycznych przygotowali i wystawili w szkole II część mickiewiczowskich „Dziadów”. Wyszło im to tak dobrze, że w tym roku postanowili spektakl zaprezentować szerszej publiczności. W poniedziałkowy (29.10) wieczór scenę młodym aktorom udostępniło Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie.

- Nasz spektakl jest po części odpowiedzią na powszechny obecnie Halloween - wyjaśnia Małgorzata Siergiej, reżyser spektaklu. - Wszyscy świętują święto amerykańskie, a my chcemy sięgnąć do korzeni prasłowiańskich i pokazać, jak to kiedyś, w dawnych kaplicach przycmentarnych nasi przodkowie zasiadali i w tajemnicy odprawiali gusła, czyli „Dziady”.

W przedstawieniu wzięło udział 12. gimnazjalistów ze „101”. Scenografię przygotowała Marta Wasilewska, nauczycielka plastyki, natomiast Monika Kamińska z uczniami z sekcji muzycznej przygotowała podkład muzyczny do oryginalnych wersów Adama Mickiewicza.

- Ten spektakl to spore wyzwanie, ale też wielka przygoda dla uczniów - mówi Małgorzata Siergiej. - Chyba łatwiej jest nauczyć się czegoś grając w spektaklu, niż wkuwać tekst i pisać testy.

Spektakl obejrzało kilkudziesięciu widzów, których obecność nie tylko mobilizowała młodych aktorów, ale także wspomagała współpracującą ze „101” Fundacją „Mam Marzenie”. Każdy z widzów zamiast biletu wstępu mógł wykupić „cegiełkę” na rzecz fundacji, by ta mogła spełnić marzenie jednej ze swoich podopiecznych, rówieśniczki odtwórców teatralnych ról w dzisiejszym spektaklu.

Przedstawienie miało także swoją, trochę ukrytą, ale ostatecznie ujawnioną „intencję”. Jego tytuł „Dziadowa Noc” był hołdem reżysera spektaklu Małgorzaty Siergiej złożonym swojej mentorce - Krystynie Spikert.

- To taki mój prywatny hołd oddawany pani Krystynie Spikert, która robiła „Dziadową Noc Teatralną”, a była to osoba, z którą współpracowałam przez wiele lat w ramach zajęć teatralnych - mówi Małgorzata Siergiej. - Dziś mogę powiedzieć: „Non omnis moriar” Pani Krystyno!