Olsztyn24

Czy to polski normal, patrzeć, jak rodzic się upija, tłucze łapskiem w ścianę, szarpie, krzyczy, wyzywa? Chowamy się po kątach i milczymy. DDA to zmowa milczenia. Dlaczego wolimy być anonimowi? Dlaczego publiczne gadanie o dzieciństwie to „wywlekanie”? Bo nikt inny nas nie zrozumie? Bo kogoś urazimy? Ta historia nie jest wyjątkowa – nosi ją w sobie wiele osób.